مبدا پیدایش اب زمین معجزه ایه ۱۸ سوره مومنون

وَ أَنْزَلْنا مِنَ السَّماءِ ماءً بِقَدَرٍ فَأَسْکَنَّاهُ فِی الْأَرْضِ وَ إِنَّا عَلى‌ ذَهابٍ بِهِ لَقادِرُونَ «۱۸ سوره مومنون»

و از آسمان، آبى به اندازه‌ى (معین) فرو فرستادیم، و آن را در زمین جاى دادیم و همانا ما بر بردن آن قادریم.

چطور میشود چنین ایات و کلماتی توسط بشر گفته شده باشد ولی بشر هر روز علم جدید کشف کند و انسان بتواند بدون هیچ خلل و اشکالی آن را درون قران بیابد .
این آیه به صورت معجزه وار آغاز پیدایش و پایان زمین را در چند کلمه آورده است که ما به توضیح آن می پردازیم .

در کلام عرب ما باب افعال و باب تفعیل داریم برای توضیح آن بایستی بگوییم .
انزال ( باب افعال ) فرو فرستادن و انتقال یکباره است .
مانند اعلام خبر ، که مطلبی را یکباره اعلام میکنند و تمام علم و خبر را یکباره در اختیار انسان قرار میدهند .
و گاه ( باب تفعیل ) تنزیل است و منظور ارسال تدریجی است .
و مانند مدارس که علومی را به تدریج و کم کم در اختیار انسان قرار میدهند و ان که انجام میدهد معلم است

ما در این آیه کلمه انزلنا داریم که به معنای انزال یکباره اب است و نیز کلمه ( من السما) داریم یعنی از اسمان بالای سر فرستاده شده است .
و این اشاره ای از قران است که یکباره اب از اسمان به زمین رسیده است و نیز منبع پیدایش اب از خود زمین نبوده و  از طریق جو و اسمان بالای سر بوده است .

و همچنین کلمه ( ماء بقدر ) داریم که به معنای ( اب به مقدار لازم ) است که مقداری باشد که نه زیادی و نه کم باشد . و این اشاره ای دیگر از این واقعیت است کلمه ( بقدر ) که اب به مقدار کافی برای زندگی بشر موجود نبوده و نیز اب به مقدار کافی در اختیار زمین و انسان به یکباره قرار گرفت .

میدانیم در ابتدای پیدایش زمین ، این کره خاکی ، گوی اتشینی بوده و بعد به مرور زمان سرد شده است و اب موجود در کره زمین توسط شهاب سنگ هایی که حاوی اب های بسیار فراوانی بودنر به زمین اصابت کردند در زمین قرار گرفته است و این ابی که ما در حال استفاده از ان هستیم همان ابی است که توسط شهاب سنگ ها در اختیار زمین قرار گرفته است .
این نکته قابل ذکر است که در زمانی که این شهاب سنگ های حاوی اب ، به زمین برخورد کردند زمین دارای لایه های جو امروزی نبوده است که مانع ورود این گونه شهاب سنگ ها به زمین شود .
نظریه دیگری نیز در این باره وجود دارد که اشاره به این دارد که فقط یک شهاب سنگ اب موجود در کره زمین را در اختیار انسان قرار داده است که البته این شهاب سنگ نیز حاوی یخ هایی بوده و اب را در قالب یخ حمل کزده و به زمین رسانده است ( البته نظریه یخ درمورد بارش شهاب سنگ ها هم میتواند صدق کند) .
در دو حالت ذکر شده تفاوت زیادی وجود ندارد چه توسط بارش شهاب سنگ های حامل اب ، کره زمین به یکباره دارای اب شده و چه یک شهاب سنگ بزرگ اب را در اختیار زمین قرار داده باشد هر دو اشاره به نزول یکباره اب در زمین را تایید میکنند .

با توجه به این نکاتی که گفته شد در میابیم که این کلام که در ۱۴۰۰ سال پیش در قران امده است جزو معجزاتی است که علم بشر تازه به آن رسیده و ما در کتاب قران در ۱۴ قرن پیش آن را مطالعه میکردیم .

نکته پایانی که در عبارت (وَ إِنَّا عَلى‌ ذَهابٍ بِهِ لَقادِرُونَ ) که در ادامه ایه میخوانیم ، ( و همانا ما بر بردن آن قادریم) نیز اشاره به پایان عمر زمین دارد که با از بین رفتن لایه های زمین که از درون و بیرون محافظ زمین هستند و مانع شهاب سنگ ها و نیز مانع از بین رفتن اب روی کره زمین می شوند قرار است در آخر عمر زمین لایه های جو از بین رفته و اب زمین با بخار شدن از زمین خارج و به فضا برود و زمین سر سبز و خوش اب و هوای ما تبدیل به کره خشک و بدون اب و سرسبزی شود .

شاید این نظریه را نیز بتوان در نظر گرفته که شهاب سنگی بزرگ و یخی در مسیر زمین قرار گرفته و در مسیر برخورد با جو و گرمایی که در اثر برخورد با لایه های جو ایجاد شده یخ موجود اب شده و اب بر روی زمین قرار گرفته است ، ولی این نظریه تاحدی رد شده است چرا که طبق بررسی های صورت گرفته بعد از وجود اب روی زمین لایه های جو شکل گرفته است و ما لایه های محافظ زمین را دریافت کرده ایم